افسوس

من یه جوجه خبرنگار بودم وقتیدیدم شون. کسی که از همون اول حس پدرانه ای توی من به وجود آورد. . فقط خدا می دونه چه پدری ها که برام نکردن. یادت هست ع. روزهای اولی که باهاشون آشنا شدی؟ یادت هست چه تعصب پدرانه ای داشتن که من درست انتخاب کنم؟ یادت می یاد: {بچه خیلی زود فامیل نشو} .
یادم نمی ره روزی که بردنشون . هیچ وقت یادم نمی ره . وقتی برای مرخصی از زندان بیرون اومدن، نخواستن منو ببینن. می گفتن خطرناکه. یکی از فیلم های منو تو زندان دیده بودن و کُلی ذوق کرده بودن. آخه من تازه بازیگر شده بودم ، خیلی خوش حال بودن. سیامک پورزند عزیز امروز وقتی از بی.بی.سی شنیدم که رفته اید، وقتی شنیدم با انتخاب خودتون رفته اید نمی دونستم چه طور باید براتون عزاداری کنم! من می دونم که چه روزهایی رو تحمل کردین و می دونم که باهاتون چه کردن.خدایا من خیلی حالم بده. خدایا نمی تونم تجسم کنم که چه جوری خودتونو انداختین پایین. فقط به این انتخابتون احترام می زارم و چه حیف که از حضورتون این همه سال محروم بودم. خدایا من خیلی حالم بده. خیلی ... و چرا بین این همه کلمه ی لعنتی یه کلمه پیدا نمی شه که بگم و بگم من الان...